Çalışan Anne Baba Neden Vicdan Azabı Çekiyor?

Çalışan anne, baba olmak çocuk için bir sorun mu?

Herhangi bir çalışan anne-baba ile konuşun, size söyleyeceği kaçınılmaz tek sözcük vardır, o da SUÇLULUK.

Anne-babalar çocuklarını evde bırakmak konusunda suçluluk duyarlar. Kısa ve uzun vadeli etkileri konusunda endişe duyarlar, çünkü bu durumun gelecekte çocuklarının gelişimini etkileyebileceği kaygısı taşırlar.

Yaşadıkları bu yoğun suçluluk duygusu nedeniyle işten eve döndüklerinde çocuklarının her istediğini yapma ve onları şımartma eğilimindedirler. Oysaki ebeveynlerden beklenilen en önemli şey çocuğuna ilgi, şefkat vermesi, kurduğu iletişim ile çocuğunun “Ben değerliyim”, “Güvendeyim”, “Mutluyum” duygusunu yaşamasını sağlamasıdır. Aile içindeki etkileşim çocuğun bu gereksinimi yerine getirebilmelidir. Ayrıca çocuğun emniyette olduğunu hissetmeye ihtiyacı vardır. Bütün bunların sağlanabilmesi için de 24 saate ihtiyaç yoktur. Önemli olan anne-babanın çocuğu ile geçirdiği zamanın niteliği, onunla kurduğu iletişimin türüdür.

Suçluluk duygusu, uyarı vermeden gelir ve birdenbire mideniz delinmiş gibi hissedersiniz. Birçok çalışan anne-baba bir kez ya da birçok kez suçluluk hissetmiştir. Suçluluğu ilk hissettiğiniz anda kendinize neden bu duyguyu yaşadığınızı sorun. Suçluluğu azaltmak için yollar var mı? Önceliklerinizi değiştirecek yollar var mı? Bu değişiklik olumlu bir değişiklik mi? Eğer olumlu ise değiştirin. Eğer değilse gereksiz suçluluğa yol açan adımları değiştirmek gerekir. Çalışan anne-babalar olarak kararınız ile ilgili rahat hissetmeniz önemlidir.
 

Araştırmalar Ne Diyor?

Çalışan anne-babalar ve çocukları üzerinde yapılan araştırmalar arasında bulgular genellikle, anne-babanın çalışmasının çocuğu olumsuz şekilde etkilemediği yönündedir. Araştırmalar her gün işe giden anne - babaların çocuklarının gelişiminin yavaş olmadığını ve zarar görmediklerini gösterir. Çocuklarda herhangi bir gelişimsel sorun bulunamamıştır. Annenin çocuğun bakımı için önemli bir kaynak olduğu ancak annenin çocuğu ile güçlü bir ilişki oluşturması için 24 saate ihtiyaç olmadığı saptanmıştır.
 

Bazı çalışmaların ana sonuçları şunlardır:

• Anne-babanın dışarıda çalışması çocuğun gelişimini geciktirmiyor.
• Çalışan anne-babalar ev işleri ve boş zaman faaliyetlerine daha az zaman harcıyorlar.
• Anne-babanın evde kalması ya da dışarıda çalışıyor olması çocuğun sosyal davranış, bilişsel yetileri ve dil gelişiminde farklılık yaratmıyor.
• Çalışan anne-babalar izin günlerinde çocukları ile daha fazla zaman geçiriyor.
• Önemli olan ebeveynlerin çocukları ile geçirdiği sürenin kısa ya da uzun oluşu değil, çocukları ile geçirdiği sürenin niteliğidir.
• İşinde mutlu olan ve çocuğunun bakımı konusunda endişe duymayan anne-babalar iyi bir ebeveyn rolüne sahiptirler.
   

Öneriler:

• Değerlerinizi keşfedin ve nasıl ebeveyn olacağınıza karar verin. Nasıl ebeveyn olacağınıza karar vermek, çocuğunuzun sağlıklı ve mutlu olduğundan nasıl emin olacağınızı sağlar.
• Kararlarınıza güvenin ve onları uygulayın. Bazen verdiğiniz karar doğru, bazen yanlış olacak ve bazen de ne doğru ne de yanlış olacaktır. Hata yapmak için kendinize izin verin, hatalarınız sayesinde öğreneceksiniz.
• Hata yaptığınızı düşündüğünüzde samimi bir özür ve açıklama sunun. Sadece bir duruş alın ve sonuçları ile karşılaşmak için güçlü olup olmadığınızı bilin.
• Ebeveyn rolünüzü unutmayın. Her ailenin kendine özgü kuralları ve sınırları vardır. Ailenizde koyduğunuz kurallar ve sınırlar esneyebilir ancak suçluluk duygusuyla kuralları ve sınırları kaldırmayın.
• Kendinize iyi bakın. Yeterli uyku, beslenme, egzersiz yapma ve sizi mutlu eden şeyleri yapmak önemli. Bilin ki sizin mutluluğunuz ailenizin mutluluğudur.
• Az zaman ayırmak, az sevgi vermek demek değildir. Önemli olan beraber geçirdiğiniz zamanı nasıl değerlendirdiğinizdir. Çocuğunuzla beraberken onun sevdiği faaliyetleri yapın. Örneğin; resim yapmak, sinemaya gitmek vb.
• Zamanınızın sınırlı olduğu durumlarda, örneğin ev işi yapmanız gereken durumlarda işinizi yaparken çocuğunuz ile sohbet edin ya da çocuğunuzun yaşına ve yeteneğine göre ondan yardım isteyin.
• Çocuğunuza az da olsa düzenli zaman ayırın.